گیسوی  تو  با  مشك  ختن بازی كرد         با  لعل  لب   تو   روح   دم  سازی   كرد

بالای  ترا  به    سرو   كردم    نسبت         ز آن   روی سهی سرو ، سرافرازی كرد

چو گیسوی توندارد بنفشه حلقه وتاب        چو طره ای تو ندارد بنفشه چین و شكن

به سفررفتی وخوبان همه گیسوكندند       در فراق تو عجب سلسله‌ها بر هم خورد

سر  حلقه   رندان   خرابات  مغان  را         اندر شكن   حلقة   گیسوی   تو    دیدم

زیر  تار  گیــــــــــــــسوی  افشان   بید           سوسن  و  مــینا  و  ناز افتاده  مست

شبی آن سیاه گیسو بگشاد راز با من        كه مرا است آشنائی به سرای آرزوها

تابه سرسودای آن گیسوی دامنگیردارم      خاطری آزاد و پایی بسته در زنجیر دارم

و   آن چه     می‌گوید  نسیم   مشگبو         قصّه‌ای  از  نكهت   گیسوی  او است

به رخ گیسو فروریزی كه دلها رابرانگیزی        ازاین بازیگری بگذر،به هر صورت دل آرایی

همه شب راه دلم بر خم گیسوی تو بود         آه از این راه كه باریكتر از موی تو بود

شبی گیسو فرو  هشته  به  دامن         پلاسین معجر و قیرینه  گــــــرزن

به گیسوی توسوگند ای سرزلف قرارمن         كه می‌رقصد دلم ازرقص گیسوی تو بر دوشت

یك شبی گیسوی مشكین تودیدم درخواب       خواب آن یك شبه یك عمر پریشانم كرد

گیسو شكست و  شد گره كار، بسته تر         كار  دل شكستة ما شد شكسته تر

پریشان كن سر زلف سیاهت شانه‌اش بامن      سیه زنجیر گیسو باز كن دیوانه‌اش با من

بخت بلندم آخر  سر حلقة  جنون ساخت         كان حلقه‌های گیسو شد حلقه‌های گوشم 

این چه تابی است كه آن حلقه گیسو دارد         كه دل اهل جهان بسته به یك مو دارد